Chorych odwiedzam w I sobotę miesiąca   od godziny 8.00, w razie nagłej potrzeby proszę zgłosić po Mszy Świętej lub dzwonić  795 589 707

w domu należy przykryć stół białym obrusem, postawić świece i krzyż, przygotować naczynie z wodą święconą.

+ Odwiedziny i Komunia święta chorych

"a) Zgodnie z zaleceniami (...) należy wprowadzać w duszpasterstwo obłożnie chorych praktykę regularnych odwiedzin chorych parafian, łączyć je ze słowem Bożym, wspólną modlitwą, częstą spowiedzią i Komunią świętą oraz odprawianą okresowo w domu chorego Mszą świętą. Podczas takiej Mszy świętej chory i obecni mogą przyjąć Komunię świętą pod dwiema postaciami. Pozwolenia na odprawianie Mszy świętej w domu udziela miejscowy ordynariusz. Chorzy i osoby pielęgnujące mogą przyjmować Komunię świętą o każdej porze dnia. Jedni i drudzy mogą korzystać z ulg w zachowaniu postu eucharystycznego (15 minut przed Komunią świętą).b) W zakres duszpasterskich odwiedzin chorych wchodzą również osoby starsze, które choć nie są obłożnie chorymi, nie korzystają już ze zwyczajnego duszpasterstwa zdrowych parafian. Osobyte mają prawo do korzystania z posługi duszpasterskiej podobnie jak obłożnie chorzy.c) Pomocą duszpasterzy w odwiedzaniu chorych mogą być siostry zakonne, a także osoby świeckie czynne w parafialnej akcji miłosierdzia. Przygotowane przez duszpasterzy mogą one chorym czytać Pismo święte i modlić się z nimi. (...)d) W parafiach, na terenie których mieszkają kapłani emeryci, rezydenci, byłoby wskazane, aby jeżeli siły im na to pozwolą, służyli w możliwym dla nich zakresie pomocą miejscowym duszpasterzom w odwiedzaniu chorych.e) Różnorodne formy odwiedzin duszpasterskich mają się przyczyniać do tego, że obecność kapłana nie kojarzy się z bliską śmiercią, duszpasterzowi zaś częste odwiedziny ułatwiają wybranie odpowiedniego czasu na udzielenie sakramentu namaszczenia chorych."

+ Namaszczenie chorych

"a)(...) namaszczenie chorych nie jest sakramentem już umierających. Chrześcijanie powinni przyjąć go w każdej niebezpiecznej chorobie i w starości. Należy szczególnie akcentować możliwość przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych przez ludzi w podeszłym wieku, choćby nie występowały u nich objawy choroby. Można tego sakramentu udzielić również ludziom chodzącym, ale poważnie chorym (np. wada serca itp.).b) Doświadczenie uczy, że postawa chorego wobec sakramentu namaszczenia chorych wiąże się ściśle z całokształtem jego życia religijnego. Chorzy często przystępujący do Komunii świętej nie mają trudności z przyjęciem namaszczenia chorych. Ci zaś, którzy zaniedbują spowiedź i Komunię świętą, z niechęcią odnoszą się także do namaszczenia chorych. Takim chorym trzeba najpierw dopomóc odbudować ich życie religijne i przeprowadzić ich do prawdziwego nawrócenia.c) Wiele racji przemawia za tym, by chorzy udający się na leczenie do szpitala, przyjęli sakramenty święte przed wyjazdem z domu. Niejednokrotnie bowiem kapłan ma utrudniony dostęp do chorego, a przebywanie na wspólnej sali może budzić u chorego skrępowanie. Dlatego należy wyjaśniać te trudności chorym oraz ich rodzinom, i zachęcać do przyjmowania sakramentów świętych przed poddaniem się poważniejszemu leczeniu szpitalnemu.d) Przez namaszczenie chorych i modlitwę kapłana Kościół poleca chorych Chrystusowi, aby ich podźwignął i zbawił (KK nr 11). Wymownym świadectwem społecznego charakteru namaszczenia chorych jest gromadzenie się wiernych wokół chorego przyjmującego sakramenty święte. Ten zwyczaj wspólnej modlitwy przy łożu chorego należy podtrzymywać.e) Nowy rytuał przewiduje możliwość udzielania sakramentu chorych większej liczbie chorych, w obecności wspólnoty parafialnej. Okazją do tego są misje parafialne, okresowe dni chorych, pielgrzymki. By uroczystość taką chorzy i wspólnota parafialna z pożytkiem przeżyli, muszą być oni przygotowani stosowną katechezą. Pozwolenia udziela miejscowy ordynariusz.f) Sakramentu chorych można udzielić tym, którzy utracili przytomność, jeżeli roztropnie przypuszcza się, że w stanie świadomości prosiliby o ten sakrament. (...) Ponieważ dzisiaj wielu wiernych dużo podróżuje, należy zachęcać do noszenia symbolu religijnego (np. medalik, krzyżyk), który w razie wypadku byłby znakiem przynależności ich do Kościoła i tym samym ułatwiał orientację. Godny rozpowszechniania jest zwyczaj noszenia przez kierowców kartki lub tabliczki z prośbą o wezwanie kapłana do nich w razie wypadku. Kapłani podróżujący powinni mieć przy sobie olej święty chorych."

+ Wiatyk

"Sakramentem umierających jest Wiatyk. Należy zachęcać domowników chorego, aby przygotowali się także do przyjęcia Komunii świętej razem z nim. Jeżeli za zgodą ordynariusza, Wiatyku udziela się w czasie Mszy świętej, odprawianej przy chorym, wówczas tak choremu, jak i obecnym udziela się Komunii świętej pod dwiema postaciami. Gdyby chory, przy którym odprawia się Mszę świętą nie mógł przyjąć Komunii świętej pod postacią chleba, udziela się mu jej pod postacią wina (kapłan, po przyjęciu Krwi Najświętszej pozostawia odrobinę w kielichu, którą następnie podaje choremu albo z kielicha albo z łyżeczki, którą puryfikuje wodą, dając do wypicia choremu)."

pytania   

Powrót